بگذار خیال

 

بگذار خیال کنم پای کس دیگری در میان بود ...

 

 

 

دنیا وفا نداره

 

 

این روزها با قلب مچاله زمزمه می کنم

میرزا

میرزا

میرزا

میرزا

میرزا 

.

.

.

خدا  نگه  دار ت باشد.

 

 

 

​​​​​​

وکیل

 

 

شکایت کردم

وکیلمم رفیق است و جدی 

در این برهه زمانی بی دلیل نیست من موکلشم و او وکیلم و چقدر حرف داریم برای گفتن به هم و یاد گرفتن از هم.

 

 

 

 

سوختن

 

 

تصمیم تصمیم تو بود. تصمیم گرفتی بسوزی و آب شوی روی تن و جان خودت

برای فرزندانت صبوری خواهانم.

 

شوک بدی بود. نمی دانم خاله فرنگیسم چرا هیچ وقت دنیایش آرام نیست.

 

 

 

 

خسته نا خوب

 

امروز تو مطب دکترِ بابا تو خلسه خودم باورم شد همش خیال ه که حالم خوب ه اتفاقن روحا خیلی خسته و داغون م. انقد که یادم رفته مسیر زندگی خانوادگی، عاطفی، آیندم رو گم کردم .

 

 

 

 

تو نیست می شوی

 

چشماش مهربونه، خنده اش دل دل دل 

اما 

بین این چشا و خنده ها یه حسی هی جووونه میزنه که نکنه از من بگیرنش 

نکنه

نکنه

؟؟؟؟؟؟؟

 

 

 

ترا گوما میرزا کوچیک خانا

 

 

​​​​​​آهنگ میرزا کوچک خان را گوش می دهیم، تاریخ جنگل را می خوانیم و دل مان می لرزد برای آن خاک و میرزا و همرزمانش ...

 

 

 

​​​​​

بدم میاد ازت بیماری

 

 

​​​​​​حال پدر بد است

مگر حال ما خوب است ؟ 

نوچ

 

 

 

 

خنده داره

 

 

​​​​​​خودمم فک نمی کردم شلغم پخته یه روزی بشه زخم خاطرات و زهر هلاهل ....

 

 

 

​

راه حلت چیه

 

 

​​​​​​به قول یکی از دوستا نیازمند رفرشم 

رفیق دل از کجا، جان از کجا، رفرش از کجا؟