پای همه چیز ایستاده ام
سه شنبه, ۱۵ شهریور ۱۴۰۱، ۱۲:۳۸ ب.ظ
آدم که خوش است نای نوشتنش نمی آید، ناخوش که می شود اگر کلمات نبودند دق مرگ می شد. او نفهمید من از چه ناراحتم . ناراحتی که باعث شد خودش و کلیه افراد وابسته به او را از زندگی ام حذف کنم .
درد تازه شروع می شود
درد هجرانی
درد چرایی
درد اینکه با خودت دعوایت می شود چرا انقدر سهل گرفتی و اجازه دادی اینگونه نسخه تو را بپیچند.
زمان می گذرد، زندگی پوست می اندازد و باز نفس می کشی شیرین .