تجربیات زندگی

 

کسی که در را می کوبد خشمگین است. 

 

 

رژیم

 

اون دست و اندیشه ای که دست به جلو کشیدن روسری ات دراز می کند یا فرمان میدهد که روسری ات را بکش جلو هر چقدر هم عزیز و فامیل و همراه باشد 

همان اندیشه این رژیم است که در او نفس می کشد و جان گرفته.

 

 

 

با یک دل

 

با یک دل غمگین به جهان شادی نیست
تا یک ده ویران بود، آبادی نیست
تا در همۀ جهان یکی زندان هست
در هیچ کجای عالم آزادی نیست.

دکتر اسماعیل خویی 

 

 

 

های های گریه

 

صبح با بنفشه حرف می‌زدیم . بهش گفتم نمی دونم چرا این روزها بیشتر از همیشه دلم برا سازم تنگ ه و فک می کنم باشه حالم بهتره 

بنفشه گفت اون هم خیلی دلتنگ سازش ه و حتی دیگه به نواختنش فک نمی کنه دوست داره سازشو در آغوش بگیره .

و این است حکایت دلاوران راه حسرت ها ... 

 

 

 

 

انقلاب

 

انقلاب ها قابل پیش بینی نیستند 

اگر بودند 

هیچ وقت انقلابی اتفاق نمی افتاد.

 

 

 

 

 

سکته نکنم خوبه

 

آنقدر تحت فشار این مرحله زیستی ام که خودم راقربانی فرهنگ مراقبت از والدین بیمار می دانم و  بدنم ریکشن نشان میدهد دارم کم کم نگران جسم ام می شوم .

 

 

بسه بسه

 

من از صدا متنفرم !

از صدای ریز از صدای پیوسته تلوزیون یا رادیو 

از صدای گیم 

از صدا کارتون برای بچه ها 

​​​​​​

 

 

 

 

دست نارنجی

 

دست های نارنجی 

 

 

 

Lost in Translation فیلم

 

​​​​​​نه ماه بعد چهل ساله ام 

زندگی الآنم رو با توناژ رنگی قهوه ای و صدای مدام کارتون پ‌پا یا بیلیپفی دوست ندارم 

گاهی از همراهی پدر استعفا میدم 

و با تمام وجودم یک فرار و عاشقانگی مثل فیلم Lost in Translation لازممم.

 

 

 

 

 

منم بچه ام

 

قدمون اندازه بچه نیس اما قلب و دلمون هنوز بچه هست . وقتی ناله می کنی و نق میزنی هیچ‌ کس جدی نمی گیرتت.

از عواقب میان سالی هست.