نفس می کشم

 

تنفسم به سمت عادی بودن پیش می‌ره 

و 

بعد مدتها می تونم بگم که حالم بهتره .

 

 

​​​​

 

 

نمی‌دونم دقیقا

 

نمی‌دونم دقیقا چند روز از شروع او میکرون گذشته اما انگار روز از نو روزی از نو، حال آدم  ناخوش تر می شود .

از طرف دیگر ریه آلارم میدهد که درگیر است 

و 

بی حالی شدید که تمام نمی شود .

 

 

 

او میکرون

 

این هم می گذره....

 

 

​​​

زندگی تنها

 

 

زندگی تنها از من شیرینی ساخته که خودم نمی شناختمش 

و 

این بشر را دوست دارم .

 

 

 

شوکه

 

چقدر مرگ 

هر روز با خبر مرگ عزیزی بیدار می شوم 

چه عاشقانی 

چه مادرانی 

 

 

 

 

درد داشت زیاد

 

اسمشو نمیتونم بگذارم تجربه، نود درصد دستم بهبود پیدا کرده ده درصد باقی مانده منو فقط یاد خاطرات درد میندازه این که تب می کردم این که از شدت درد درمانده شده بودم و حتی اشکم در نمی آمد و مانده بودم چرا این همه تزریق و دارو خوراکی جواب نمی دهد.

امید دارم این ده درصدم به دارو جواب بده و یک نفس راحت بکشم .